Nadleśnictwo Siedlce w obecnych granicach utworzone zostało w 1945 r. z lasów państwowych leśnictwa Siedlce, byłego Nadleśnictwa Łuków oraz lasów upaństwowionych, przejętych przez PGL w wyniku wykonania reformy rolnej w latach 1944-1945.

            Dane historyczne sprzed II wojny światowej, dotyczące lasów wchodzących w skład Nadleśnictwa Siedlce, są skąpe i fragmentaryczne. W czasach przedrozbiorowych były to zwarte, większe kompleksy lasów stanowiących dobra królewskie lub starościańskie w ekonomiach Wiśniew, Siedlce i Liw.

            W latach 1820-1830 (w oparciu o ustawę listopadową z 1818 r. i dekrety carskie z 12 I 1826 r. i z 10 VIII 1828 r.) uregulowano hipotekę posiadłości państwowej. Zawarto ją w księgach wieczystych jako:

- Ziemskie Dobra Narodowe Wiśniew,

- Ziemskie Dobra Narodowe Siedlce,

- Ziemskie Dobra Narodowe Liw.

Obszary leśne należące do tych dóbr, w księgach wieczystych wymienione są jako lasy państwowe Leśnictwa Siedlce. Leśnictwo to utworzono około roku 1832. Lasy Leśnictwa Siedlce podzielone były na straże: Wołyńce, Kąty i Mordy. Straże podzielone były na obręby.

Na czele leśnictwa stał nadleśniczy, na czele straży był leśniczy. Obrębów strzegli strażnicy i strzelcy. W owym czasie Leśnictwo Siedlce zatrudniało 26 strażników i strzelców.

            Pierwsze urządzanie lasu w Leśnictwie Siedlce przeprowadzono około 1830 r. W urządzaniu tym obowiązywały zręby czyste (zupełne) z pozostawieniem nasienników, 100-letnia kolej rębu oraz system powierzchniowo-okresowy, z podziałem lasu na okręgi. Po upadku powstania listopadowego w 1831 r., Rząd Rosyjski oddawał stopniowo poszczególne uroczyska donatariuszom na prawie majoratowym.

Do I wojny światowej brak jakichkolwiek danych dotyczących gospodarki w lasach siedleckich. W tym czasie lasy stanowiły: własność donatariuszy, własność osób prywatnych (folwarczne i włościańskie), własność władz kościelnych (parafii prawosławnych i rzymsko-katolickich).

Po I wojnie światowej lasy państwowe leżące w powiecie siedleckim weszły w skład utworzonego w 1918 r. Nadleśnictwa Państwowego Łuków z siedzibą w uroczysku Kryńszczak (powiat łukowski).

W 1921 roku przeprowadzono prowizoryczne urządzanie i zestawiono operat urządzeniowy Nadleśnictwa Łuków w 1924 r. Wg tego operatu nadleśnictwo podzielono na trzy obręby. Do drugiego obrębu pod nazwą „Łuków - Sokołów" należały uroczyska z byłego powiatu siedleckiego: Chodów - 82,30 ha, Golice - 89,74 ha, Kamieniec - 137,40 ha, Mościbrody - 43,40 ha, Myrcha - 303,96 ha, Sekuła - 175,36 ha, Stok - 382,47 ha, Zbuczyn - 395,30 ha. Pozostałe lasy stanowiły własność prywatną.

Prowizoryczny plan urządzenia lasu, po dokonanej w 1924 r. rewizji obowiązywał do roku 1928/29.

W roku 1929 sporządzono dla Nadleśnictwa Łuków plan definitywnego urządzenia na okres 1929/30 - 1938/39. Plan ten decyzją Dyrekcji Naczelnej z dnia 21.03.1933 r. został zwrócony bez zatwierdzenia (w celu wprowadzenia zmian i uzupełnień wymienionych w w/w decyzji). Do czasu opracowania nowego planu Dyrekcja Naczelna zarządziła w ramach projektowanych planów rozmiar użytkowania dla obrębów. Rozmiar użytkowania dla obrębu Siedlce - Sokołów wynosił rocznie 13,00 ha. Obowiązywał wiek rębności 80 lat, zręby zupełne o szerokości 80 m, nawrót cięć 2-3 lata, odnowienie sztuczne sadzeniem. W roku 1934 opracowano dla Nadleśnictwa Łuków plan definitywnego urządzania lasu. Plan opracowano dla dwóch obrębów: Jagodne o pow. 7905,33 ha i Siedlce o pow. 2813,01 ha (jako leśnictwo).

Do Obrębu Siedlce zaliczono z obecnego stanu nadleśnictwa następujące uroczyska: Chodów (71,00 ha), Podwymyśle (11,67 ha), Golice (206,42ha), Zbuczyn (313,73ha), Dębowiec (82,89 ha), Mościbrody (103,35 ha), Gołobórz(37,28 ha), Koty (43,79 ha), Myrcha-Stok (702,67 ha), Kamieniec (188,78 ha), w sumie 1761,58 ha.

Uroczysko Sekuła o pow. 163,52 ha przekazano na podstawie uchwały Rady Ministrów z dnia 27 IX 1934 r. władzom wojskowym na plac ćwiczeń. Uroczysko Mordy o powierzchni 39,83 ha jako lasy pocerkiewne, na podstawie dekretu Naczelnika Państwa z dnia 16 XII 1918 r. (Dz. U.R.P. nr 21 poz. 67) przeszło pod przymusowy zarząd państwowy. Administrację nad uroczyskiem Mordy powierzono Nadleśnictwu Łuków.

Pozostałe uroczyska obecnego Nadleśnictwa Siedlce stanowiły własność prywatną.

Z zachowanych operatów prowizorycznego urządzania niektórych większych folwarcznych lasów opracowanych w latach 1927-39 wynika, że stan ich był dobry.

Odnośnie realizacji przez leśnictwo Siedlce planów gospodarczych w latach 1934-1945 brak danych. Wiadomo jedynie, że stan lasów w 1946 r. był katastrofalny; drzewostany zostały zdewastowane przez nadmierną eksploatację oraz masowe kradzieże dokonywane przez okoliczną ludność.